1e dag

De 1e dag in China.
Wat een hoop te verwerken.
Eerst de reis. Die viel 100% mee. Er waren veel lege plaatsen en Harry kon lekker liggen op een rij van 3 stoelen. Na een uur of 6, heb ik het even overgenomen.
e hebben dus redelijk geslapen en waren niet super moe. Op het vliegveld van wereld stad Shanghai moet je met een trap het vliegtuig uit.
Maar goed voor de rest ging het aardig snel. De douane schoot op en de bagage ging ook wel. In Amerika gaat het anders.
Toen bij de uitgang, Tony en Henry zagen ons eerder dan wij hun en stonden al te roepen en te zwaaien erg leuk.
Alleen waren ze in de haast om bij de uitgang te komen vergeten te onthouden waar de auto stond. We hebben dus de halve parkeergarage gezien.
Toen op weg naar Ningbo. Het eerste stuk lijkt op Singapore met de smog van Bangkok.
De Chinezen rijden over het algemeen als gekken. Tony houdt zich waarschijnlijk in als wij er bij in zitten. Ze gooien overal hun auto tussen en voor ook als het niet kan.
Maar goed door de files rijden ze niet hard dat valt dus mee.
Je ziet vreselijk oude vrachtwagens, zo vreselijk smerig. Ze rijden hier gewoon rond met de vaten chemicalien achter op zo´n oud ding.
Bij de langste brug ter wereld aangekomen zijn we gestopt voor een tussendoor snack de keuze van de heren viel op een driehoekige rijstsnack, zie foto.
Het is plakkige bruine rijst met varkensvlees er door.
8 x 8 x 8.
Ze koken het in bananablad en daarna halen ze dateraf. Vervolgens krijg je in een boterhammenzakje mee.
Het smaakte niet vies, maar ook niet heel lekker.
Daarna verder naar Ningbo. Onderweg zagen we oude mannen en vrouwen tot aan hun middel in het water, waarschijnlijk om water planten te oogsten.
Boeren die met een dorsvlegel op het graan aan het slaan waren en mannen met handkarren. Het grote machtige inovatieve China is nog steeds een 3e wereld land.
In Ningbo bij het hotel aangekomen stond er al iemand van het hotel te wachten.
Tony had een leuk bord geregeld, zie foto.
Als eerste kregen we van die doekjes die je ook in het vliegtuig krijgt. Daarna thee, bij de balie.
We zijn keurig naar onze kamer gebracht, waar onze butler al klaar stond met thee.
Vlg omgekleed en toen met Tony en Henry de stad in. Op het centrale plein is het grootste fontein in China op muziek.
We kwamen in het restaurant, dat trouwens rond draait. We zaten op de 35e verdieping.
Ze hebben ´westers`en Chinees eten. We hadden iets uitgezocht en nog extra frietjes erbij. Tony had eend en nog ander eten besteld. We kregen eerst soep, dat hadden we niet besteld.
Toen het eten van Harry en mij.
Wij langzaam eten. Na een half uurtje kwamen ze vertellen dat het eten wat Tony en Henry hadden besteld op was.
Nog een kwartier en veel Chinees gemopper later kwam hun eten.
Trouwens kinderen ook hele kleintjes zitten hier los in de auto. Henry vertelde dat alle merken hun autostoeltjes hier in China laten maken en die gaan allemaal naar het buitenland. Ze zijn hier nog niet zover dat ze in de gaten hebben dat het voor hun eigen kinderen ook beter is. Zei Henry.
Nu zijn we op onze kamer. Zonder butler op dit moment. Harry slaapt al.
Morgen worden we om 10 uur opgehaald.