7e en 8e dag

De foto's komen echt dat beloven we.
Het is af en toe wat lastig met internet.
Gisteren zijn we eerst naar de martket geweest. Neusstekers gekocht en nog wat dingen gekeken. Harry heeft zijn schoenen laten poetsen voor 5 Yuan, 60 ct.
Ze zijn nog nooit zo mooi geweest.
Paul opgeduikeld op de market.
Toen naar een piercingfabriekje. Eindelijk de bron gevonden na 12 jaar.
Ik herkende de etiketten op de zakjes.
Het was in de middel of nowhere.
In een piepklein dorpje. Een huis van 4 verdiepingen boven op een heuveltje.
Het was een zooi. Alles stond door elkaar. We hebben een uurtje op kantoor doorgebracht veel piercings gekeken en wat dingen besteld.
De rest gaan we vanuit huis doen.
Toen we vanaf de 4e terug naar beneden liepen werden we door de eigenaar vol trots door zijn fabriekje geleidt. Tony en Paul schaamden zich dood. Het was vies en rommelig.
Toen we op de verdieping van de werkers kwamen, was het helemaal vreselijk.
In een donkere ruimte zaten 6 jonge mensen achter een soort van machintjes gaatjes in UV balletjes te borenn. Het was er donker, benauwd en ze hadden geen enkele bescherming tegen het rond vliegende plastic. This are all low people zei de eigenaar. Daarna ging het naat de kelder, het magazijn, nog donkerder nog smeriger.
Hier komen dus al jaren de meeste piercings vandaan die voor een groot deel de wereld over gaan. En niemand komt er, het is niet te vinden.
Toen terug naar de auto.
In de plaatselijke sloot, kwam het riool uit.
Stroom afwaarts zat een oudere vrouw haar net geslachte kip te "wassen" en een eindje verder stroom afwaarts waste een andere vrouw haar voeten.
In het het midden van het dorp, werd de rijst uit de aren geslagen. De rijst lag in hopen op straat en werd met palm bladen bij elkaar geveegd. Dit is 2012 he!
We hebben een voorbeeld van China gezien zoals het er waarschijnlijk voor 90% nog is.
Het was niet leuk, maar wel heel leerzaam.
Nee we hebben er geen foto's van gemaakt.
Gisteravond hebben lekker bij de Italiaan gegeten.
Pizza, en fejita's en Harry en Tony spareribs.
Na tiramisu op z'n chinees en bananasplit.
Tiramisu, was een soort van cheesecake en ook nog een beetje bevroren.
Vanochtend zijn we om half 11 richting Shanghai gegaan.
We waren om half 3 in het hotel.
Even het park rondgelopen, een ijsje en meloen gekocht.
Om half 6 de taxi naar de fabrieksfamilie.
Daarvandaan zijn we gaan lopen naar een restaurantje.
Nou das een heel avontuur geworden.
Aangekomen bleek het een seafood restaurant te zijn.
Dat wil zeggen, tempex bakken met levende vissen, schelpen, kikkers, kreeftjes enz.
Nou zijn Harry en ik daar dus niet zo gek op.
Boven zaten we in een kamer apart, een ronde tafel, met z'n allen.
Harry en ik kregen kip, en allerlei soorten vlees, zonder botjes. Alleen in de kip zat hier en daar een botje.
Ze hadden pinda's in een sojasaus, erg lekker en met stokjes gegeten, ja, ja we leren het al.
Toen kwam er een vuurvasteshcaal op tafel, met een soort van kreeftjes, of garnalen. De deksel zat er niet voor niks op. ze leefden nl nog. En ja we hebben er een filmpje van en foto's.
We weten alleen niet of we het filmpje hierop krijgen.
Gaan we morgen proberen.
Qing Tony's vrouw at ze dus levend op en vindt ze heerlijk.
Het bier vloeide rijkelijk, niet mijn favoriete bezigheid eerlijk gezegd.
Maar goed.
Op een gegeven moment kregen we mianbao, broodjes, met een soort van vulling, van spekjes en wat groente. De broodjes worden hol gebakken, dus niet uitgehold. Echt super lekker.
Omdat we die broodjes bij chinese les hadden behandeld wist ik hoe ze heten, nou mijn avond kon niet meer stuk ik heb een mega indruk gemaakt op de chinezen.
Om kwart over 9 hebben we er een eind aangemaakt, het eten was op en het bier gelukkig ook.
Ze hebben ons geholpen met de taxi.
We reden door een prachtig verlicht Shanghai naar ons hotel.
Langzamerhand krijgen we steeds meer echt china te zien, en steeds minder toeristisch china.
Het echte is veel en veel leuker!!