Gisteren hebben we 500 km langs dorre bermen gereden. Er heeft hier 5 meter sneeuw gelegen voor lange tijd. Alles wat daaronder zat is verstikt. Met als gevolg dat al het gras dor en dood is. De natuur loopt zo'n 6 weken achter. Met grote gevolgen voor de wilde dieren. Normaal gesproken als de beren wakker worden, eind maart-begin april, dan begint de natuur uit te lopen, dan groeit het gras en de bloemen en kruiden. De beren en andere dieren hebben dan eten genoeg. 

Vandaag was een lange dag rijden, en er volgen er nog een paar van deze. We zagen een bord "Whitehorse 1500 km" en daar gaan we naar toe en dan nog 500/600 verder in Canada. We hebben wel weer van alles gezien onderweg. Het begon met een zwarte beer. Die mooi bleef zitten langs de weg. Toen zijn we gestopt bij Byoux Waterfall. Daar zagen we al meteen een bluebird. De waterval was prachtig, maar ik vond het toch eng zo met de beren overal. We hebben al zo vaak de waarschuwing gehad dat de beren heel erg gevaarlijk zijn.

Het is 7.43 bij jullie 8 uur later.

Vandaag zijn we niet al te vroeg van start gegaan. Om 9 uur waren we bij de mall moesten naar het visitorcenter om een parkpass te regelen. Daarna onze kids gebeld. Uren lang zijn we langs hele hoge besneeuwde bergen gereden aan beide kanten van de weg. Hier en daar er ff uitgegaan om de benen te strekken. We kwamen ijsmeren tegen en hele hoge sneeuw hopen langs de kant van de weg. Opeens was daar een zwarte beer. Langs de kant van de weg. 

Bij de Mac aangeland in Kamloops. Hier is internet en kunnen we rustig een verhaal schrijven en foto's erop zetten. Gisteren waren we om 10 voor half 9 bij Fraserway. We dachten voor de meute uit dan zijn we zo weer weg. Dat viel tegen. We hebben tot kwart over 10 zitten wachten. Want de auto en de camper zijn spiksplinter nieuw en moesten helemaal worden klaar gemaakt. Er stond 131 km op de teller. Ja het is hier anders dan in Amerika geen mijlen maar gewoon alles in km. Echt super handig. Een oudere oorspronkelijk Zwitserse man heeft alles uitgelegd.

Het was koud vanmorgen, met een t-shirt, een trui en een dik vest zijn we op pad gegaan naar Grandville Island. Een atractie die we al vaak op You-tube hadden gezien. Eerst met de skytrain naar Waterfront en dan met de bus naar Grandville Island. En bij de skytrain ging het mis. Harry sprong in de trein en meteen achter hem gingen de deuren dicht. Gelukkig bestaat er nog zoiets als een telefoon. En stond Harry netjes te wachten op het Waterfront station. Op zijn opmerking dat hij zijn vrouw kwijt was, zeiden de medewerkers daar dat hij dan veel geluk had gehad.

Vannacht rond 3 uur werden we wakker, heel normaal bij een jetlag maar wel zwaar irritant. Uiteindelijk sliepen we weer en werden we om 6 uur weer wakker. Dus zijn we maar op tijd gaan eten, en er lang over gedaan. We hebben het gordijn probleem gemeld, en tegen 9 uur zijn we met de trein naar de stad gegaan. In de trein werden we aangesproken door een Nederlandse jongen van een jaar of 17/18. Die hier Engels studeert, hij gaat in juni terug wat hij erg jammer vindt, maar zo werkt het nu eenmaal als je in zo'n studenten uitwisseling zit.

We begonnen de dag rustig, verwarming en boiler in temperatuur naar beneden, de qooker uit, en de douche wc's uit.
We waren op tijd bij de trein. Waarom weet ik nog niet, maar Harry koos voor de overvolle roltrap met 4 koffers, in plaats van de lift die we anders altijd nemen. 
Ik heb misschien wel 100x gedroomd dat ik een keer zou vallen op de roltrap, en dat gebeurde dus nu. 1 koffer viel om en bracht mij in on balans, ik gleed achterover en viel 3 treden.

Nog 30 dagen.!
En dan vliegen we richting Vancouver, waar we op 12 mei de pickup met camper gaan halen. Maar eerst nog 4 dagen Vancouver.
Hieronder wat foto's van de camper. We gaan van de grootste naar de kleinste. En heel bewust, we kunnen met zo'n grote niet op onverharde wegen, en tegen de bergen op is al helemaal een probleem. Daarom een pickup met camper deel erop. Daarmee kunnen we op onverharde wegen en tegen de bergen op. Bijkomend voordeel is dat deze "camper" op diesel rijdt.

Nog maar ruim 46 dagen en dan gaan we. We zijn volop in voorbereiding. Komend weekend eens kijken wat we tot nu toe hebben verzameld aan spullen (eten) wat mee gaat. Maar ook zonnebrand, voor het geval de zon schijnt, vacuumzakken voor onze kussens. E-simcards om te kunnen internetten en bellen enz.

De route voor de eerste paar dagen is wel duidelijk.