Tis gelukt op 21 maart 2016 gaan we voor 5 weken naar de USA.
Voor een onbekend avontuur deze keer. We starten in Middlebury Indiana.
We vliegen naar Chicago, daar blijven we 1 nacht, en de volgende ochtend 22 maart worden we gehaald.
We hebben geboekt voor een nieuwe camper die we ophalen bij de fabriek Coachman in Middlebury.
Die camper moet dan voor 1 mei in Seatle zijn.
We hebben op advies van de reisorganisatie voor de grootste gekozen, omdat we er 5 weken in moeten wonen.
En het koud buiten zal zijn.

De camper is gereserveerd, vanuit Denver naar San Francisco. Verder is er veel te doen, er is veel te zien er moeten keuzes worden gemaakt.

Het voornemen is om in 2016 weer naar de USA te gaan.
Van Denver door de Rocky Mountains langs de kust naar beneden terug naar San Francisco.
We zullen zien of het lukt.

Van Seqouia naar Gilroy
Gisteren zijn we van Lake Isabella, naar Seqouia gereden.
Lake Isabella dat nog nauwelijks een Lake mag worden genoemd. Het is een zielig plasje water.
Op de foto die hier boven staat is het een prachtig meer.
2 jaar geleden is er iets gebeurd, we hebben niet goed begrepen wat, maar sindsdien is het water 10-15 meter omlaag gegaan.
En zo gebleven.
El Ninjo het weer verschijnsel dat veel regent brengt zeggen ze, zal als het goed is in de herfst veel water brengen.
Op ons gemak zijn we naar Seqouia gereden.
Daar op de campground gaan staan.

Gisteren zijn we om 8 uur zonder ontbijt gevlucht uit Las Vegas.
Na weer een slapeloze nacht waren we er helemaal klaar mee.
Het was heet, en lawaaierig.
De halve nacht had een Amerikaan in de buurt van onze camper zitten praten tegen iemand anders. Zwaar irritant.
Ergens halverwege kwamen een Vons supermarkt tegen.
Daar hebben we brood, voor brunch gehaald.
Harry kon een mega brood met zeker een pond vleeswaren niet laten liggen.
Ik heb een broodje kaas gehaald.
Om een uur of 2/3 waren we vlakbij Lake Isabella.

Over vandaag valt niet zo heel veel te vertellen.
Eerst hebben we de was gedaan.
Daarna naar de pool.
Waar ik echt nog een week lol heb van 2 Nederlandse stellen die hier onafhankelijk van elkaar zijn.
Ze hebben al een paar dagen het hoogste woord in het zwembad.
Ze hebben de eerste twee weken "flink doorgestoomd" om in de laatste week wat tijd over te hebben.
Volgens het jonge stel is hier een tweede strip, de zogenaamde nieuwe strip enz.
Dus om 12 uur onze tijd begon het voetballen, nu heb ik internet op mijn telefoon en via Nos.nl kon ik het life volgen.

Net de 2e onrustige nacht achter de rug.
De hitte en de herrie maken het onmogelijk om hier lekker te slapen.
Toch is het een leuke stad om een paar dagen rond te kijken.
Gisteren zijn we al vroeg op pad gegaan.
Het was toen al een graad of 30, om kwart over 9.
We hebben de bus genomen naar de Pawnshop. Voor degene die het niet kennen, dat is een reallife show over een lommerd in Las Vegas gerund door een opa, vader en zoon.
Het is vaak leuk, soms ook niet.
In ieder geval als we hier toch waren wilden we er even kijken.
Het zag er net zo uit als op tv.

Nou het was me het dagje wel.
Na een koude nacht, zijn we vroeg vertrokken naar de Skywalk een glazen brug/balcon in De Grand Canyon.
Aangekomen bij de zijweg bleek het 49 mijl te zijn naar de Skywalk.
Na ongeveer 30 mijl kwamen we op een onverharde weg.
Ze waren nl met de weg bezig.
Nou nou alles schudde in de camper, nee Miechiel het was geen paadje waar we niet in mochten. Het kon niet anders.
Aangekomen bij de Skywalk vond de parkeerwacht dat we de camper een km van het hoofdgebouw moesten parkeren, ik heb toen voor het eerst mijn slechte knieen in de strijd gegooid met succes.

Vandaag zijn we naar de Grand Canyon gereden.
De weg was in het begin heel mooi.
Maar daarna werd het saai. Het laatste stukje voor se Grand Canyon werd weer mooi.
Vlak voor de Grand Canyon was nog een over look. (Uitkijk over een mooi stuk)
Daar stonden een heel aantal kramen van de Navajo. Ik wilde daar graag kijken.
Nou dat viel nog niet mee, er stond een ticketstandje van de Navajo, we mochten een vrijwillige bijdragen betalen om de overlook te bezichten.
Let op het woord vrijwillig.

Vandaag moesten we ons om 8.30 melden bij het winkeltje.
De eerste Amerikanen stonden al klaar.
Al snel kwam Harry's favoriete tour a
Vehikel, een 4 wheeldrive met 20 plaatsen achterin. Harry vindt dat soort auto's helemaal niks.
Maar goed, het was de moeite waard.
We reden eerst naar een Hogan. Een soort ronde hut met een deur op het oosten en een gat voor de kachel pijp.
Daar legde onze gids een Navajo indiaan uit hoe en wat met de Navajo en de Hogan.
Hij vertelde ook veel over de Navajo geschiedenis en zoals altijd kwamen de missionarissen er ook weer niet goed af.